ماده ۱- در اجرای اصل (۳۵) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند (۱۳) سیاستهای کلی نظام در امور قضایی، کانون وکلای دادگستری به شرح مواد آتی تشکیل میشود.
ماده ۲- وکالت دادگستری عبارت است از نیابت و نمایندگی امور حقوقی از سوی اشخاص حقیقی یا حقوقی در مراجع قضایی در محدوده امور محوله برای مطالبه و دفاع از حقوق موکل توسط کسانی که مطابق مقررات این قانون برای آنان پروانه وکالت صادر میشود.
تبصره- کسانی که تا تصویب این قانون از کانونهای وکلای دادگستری یادر اجرای ماده ۱۸۷قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت قانون مذکور پروانه وکالت دریافت نمودهاند، وکیل دادگستری محسوب و مشمول مقررات این قانون میباشند. همچنین کلیه کارآموزان و پذیرفتهشدگان در آزمونهای ورودی مشمول مقررات این قانون خواهند بود.
ماده ۳- وکلای دادگستری علاوه بر وکالت در مراجع قضایی میتوانند با رعایت این قانون در مراجع اختصاصی غیر قضایی و شبه قضایی و نهادهای داوری نیز به وکالت بپردازند.